bardzo wazny temat poruszalas, czesto rodzice winią dziecko za to ze jest niegrzeczne a tak na prawdę wszystko zalezy od nas. To my decydujemy o tym jakim czlowiekiem bedzie nasze dziecko w przyszlosci, nie zaniedbujmy go w dzieciństwie

dobre rady, mam jednak wrażenie że z czasem gdy cywilizacja co raz lepiej się rozwija co raz trudniej wychować dzieci zgodnie ze swoimi wartościami i poświęcać im odpowiednią ilość czasu

Bardzo ciekawie napisany wpis :)

Decydując się na dziecko już zapala się lampka i trzeba się tak zorganizować, aby to ono było na pierwszym miejscu. Niestety w dzisiejszych czasach rodzice za bardzo żyją w biegu. Dzieci zaś pozostawione same sobie sięgają np. do internetu i tam wzorują się na niekoniecznie dobrych osobach. To my wychowujemy i to w naszej inicjatywie leży, jakim nasze dziecko będzie człowiekiem w przyszłości. Każdy wolny czas moim dzieciom poświęcam. Jak mówisz - pranie i reszta poczeka. A kiedy moje dzieci beda miały jakiś problem, wiem, że będę pierwszą osobą, do której się zwrócą. Dlaczego? Dlatego że codziennie daję im uczucie bycia tymi najważniejszymi.

Decydując się na dziecko już zapala się lampka i trzeba się tak zorganizować, aby to ono było na pierwszym miejscu. Niestety w dzisiejszych czasach rodzice za bardzo żyją w biegu. Dzieci zaś pozostawione same sobie sięgają np. do internetu i tam wzorują się na niekoniecznie dobrych osobach. To my wychowujemy i to w naszej inicjatywie leży, jakim nasze dziecko będzie człowiekiem w przyszłości. Każdy wolny czas moim dzieciom poświęcam. Jak mówisz - pranie i reszta poczeka. A kiedy moje dzieci beda miały jakiś problem, wiem, że będę pierwszą osobą, do której się zwrócą. Dlaczego? Dlatego że codziennie daję im uczucie bycia tymi najważniejszymi.

Bardzo dobrze, że o tym piszesz. Pogodzenie codziennych obowiązków z wychowaniem dzieci jest bardzo trudne. Sama musiałam się tego nauczyć i rozdzielić codzienność na rzeczy ważne i ważniejsze :) Dzieciństwo Naszych dzieci minie szybciej niż nam się wydaje i jeśli teraz nie poświęcimy im wystarczająco dużo uwagi, to później będziemy tego bardzo żałować.

Wychowanie dzieci to ciężki orzech do zgryzienia. Nie zawsze jest po naszej myśli jednak trzeba do tego podejść spokojnie i opanowanie

Wcześniej przed porodem Anastazji bardzo panikowałam jaką będę matką. Bałam się, że nie będę potrafiła sprostać tym wymaganiom, ale wszystko powoli zaczęło płynąć własnym biegiem. Jeszcze przed jej pojawieniem się, zawsze powtarzałam sobie, że chciałabym by moje dziecko było samodzielne i nie musiało liczyć ciągle na czyjąś pomoc, ale i bardzo szybko zrozumiałam, że ten czas nieubłagalnie szybko płynie, że nie mogę wymagać by była samodzielna, a wręcz przeciwnie ... czując, że ona mnie potrzebuje czułam się bardziej kochana i potrzebna dla niej. U nas w domu Panuje zasada, że jeśli dzieci coś chcą to MY jako rodzice decydujemy czy jest to im naprawdę potrzebne i zamiast kupować dziecku np. tablet by miało zajęcie, osobiście wolę usiąść z dziećmi ... choćby cały dzień malować ściany kredkami... Ten czas dzieciństwa szybko minie i przyjdzie jeszcze czas na gadżety ... a teraz ciesze sie ich każdą chwilą, póki jeszcze mogę tym decydować.

Kiedyś nie zdawałam sobie sprawy z tego jak np. kupowanie czegoś dziecku może później być problemem wychowawczym. Dziś kiedy jestem mamą dwójki dzieci wiem jak postępować, ale droga do tego była długa i ciężka.

tak.. nie kupuj, wielu rodziców przekupuje swoje dzieci..niestety... :(

Sama nie mam dzieci ale wydaje mi się że rozmowa, słuchanie dziecka i spędzanie razem czasu to podstawa.

Bardzo ważny wpis i trafnie wypunktowane problemy i sposób na poradzenie sobie z nimi. Ważne jest, by we wszystkim znać umiar i potrafić znaleźć złoty środek. Są sprawy ważne i ważniejsze, ale czasu straconego nikt nie jest w stanie cofnąć, więc zastanówmy się jak te czas wykorzystać w 100%.

Nie mam dziecka ale jak każda kobieta gdzieś tam w środku mam ten choć mały instynkt. Tekst uważam za bardzo słuszny i chciałoby się dać go do przeczytania każdej osobie.
Mam przyjaciółkę, którą uważam za jak najlepszy autorytet gdy widzę jak zajmuje się z dzieckiem, może nie jest ideałem - bo ich nie ma, ale jest najlepsza dla swojej córeczki i widać na każdym kroku jej poświęcenie.

To bardzo ważny temat. Sama mam córeczkę-przylepkę, jak ja ją nazywam. Chodzi i się tylko tuli. Pewnego dnia miałam już dość, źle się czułam i w ogóle. Zwróciłam jej troszkę za ostro uwagę by dała mi odpocząć chwile. Potem była tragedia przez kilka dni. Co rano ubrania z komody wyciągnięte, choć wiedziała, że nie może tego ruszać, rzucanie zabawkami i mega krzyk. Dopiero, gdy zauważyłam, że do męża jest inna zrozumiałam, że mogło chodzić o przytulanie. Sporo czasu trwało aż małej ten humorek minął i musiałam się bardzo postarać.

Główny problem zazwyczaj leży po stronie rodziców. Nie mają czasu na wychowanie dzieci i zamiast pokazać im świat, czy po prostu się nimi zająć, dają im drogie zabawki. Wstawiają dziecko do szkoły, czy przedszkola o 7 i odbierają o 17.